Definify.com
Definition 2025
تسلح
تسلح
See also: تسلخ
Arabic
Verb
تَسَلَّحَ • (tasallaḥa) V, non-past يَتَسَلَّحُ (yatasallaḥu)
Conjugation
Conjugation of
تَسَلَّحَ
(form-V sound)| verbal noun الْمَصْدَر |
تَسَلُّح
tasalluḥ |
|||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُتَسَلِّح
mutasalliḥ |
|||||||||||
| passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُتَسَلَّح
mutasallaḥ |
|||||||||||
| active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m |
tasallaḥtu |
tasallaḥta |
تَسَلَّحَ
tasallaḥa |
تَسَلَّحْتُمَا
tasallaḥtumā |
تَسَلَّحَا
tasallaḥā |
tasallaḥnā |
tasallaḥtum |
tasallaḥū |
|||
| f |
tasallaḥti |
tasallaḥat |
تَسَلَّحَتَا
tasallaḥatā |
tasallaḥtunna |
tasallaḥna |
|||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m |
ʾatasallaḥu |
tatasallaḥu |
yatasallaḥu |
تَتَسَلَّحَانِ
tatasallaḥāni |
يَتَسَلَّحَانِ
yatasallaḥāni |
natasallaḥu |
tatasallaḥūna |
yatasallaḥūna |
|||
| f |
tatasallaḥīna |
tatasallaḥu |
تَتَسَلَّحَانِ
tatasallaḥāni |
tatasallaḥna |
yatasallaḥna |
|||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m |
ʾatasallaḥa |
tatasallaḥa |
yatasallaḥa |
تَتَسَلَّحَا
tatasallaḥā |
يَتَسَلَّحَا
yatasallaḥā |
natasallaḥa |
tatasallaḥū |
yatasallaḥū |
|||
| f |
tatasallaḥī |
tatasallaḥa |
تَتَسَلَّحَا
tatasallaḥā |
tatasallaḥna |
yatasallaḥna |
|||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m |
ʾatasallaḥ |
tatasallaḥ |
yatasallaḥ |
تَتَسَلَّحَا
tatasallaḥā |
يَتَسَلَّحَا
yatasallaḥā |
natasallaḥ |
tatasallaḥū |
yatasallaḥū |
|||
| f |
tatasallaḥī |
tatasallaḥ |
تَتَسَلَّحَا
tatasallaḥā |
tatasallaḥna |
yatasallaḥna |
|||||||
| imperative الْأَمْر |
m | تَسَلَّحْ
tasallaḥ |
تَسَلَّحَا
tasallaḥā |
tasallaḥū |
||||||||
| f |
tasallaḥī |
tasallaḥna |
||||||||||
| passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
| singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع |
||||||||||
| 1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
|||||
| past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | — | — | تُسُلِّحَ
tusulliḥa |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع |
m | — | — |
yutasallaḥu |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | — | — |
yutasallaḥa |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
| jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | — | — |
yutasallaḥ |
— | — | — | — | — | |||
| f | — | — | — | — | — | |||||||
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “سلح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
Etymology 2
Noun
تَسَلُّح • (tasalluḥ) m
- verbal noun of تَسَلَّحَ (tasallaḥa) (form V)
Declension
Declension of noun تَسَلُّح (tasalluḥ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | تَسَلُّح tasalluḥ |
التَّسَلُّح at-tasalluḥ |
تَسَلُّح tasalluḥ |
| Nominative | تَسَلُّحٌ tasalluḥun |
التَّسَلُّحُ at-tasalluḥu |
تَسَلُّحُ tasalluḥu |
| Accusative | تَسَلُّحًا tasalluḥan |
التَّسَلُّحَ at-tasalluḥa |
تَسَلُّحَ tasalluḥa |
| Genitive | تَسَلُّحٍ tasalluḥin |
التَّسَلُّحِ at-tasalluḥi |
تَسَلُّحِ tasalluḥi |