Definify.com
Definition 2024
حادثة
حادثة
Arabic
Noun
حَادِثَة • (ḥādiṯa) f (plural حَوَادِث (ḥawādiṯ))
Declension
Declension of noun حَادِثَة (ḥādiṯa)
| Singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَادِثَة ḥādiṯa |
الْحَادِثَة al-ḥādiṯa |
حَادِثَة ḥādiṯat |
| Nominative | حَادِثَةٌ ḥādiṯatun |
الْحَادِثَةُ al-ḥādiṯatu |
حَادِثَةُ ḥādiṯatu |
| Accusative | حَادِثَةً ḥādiṯatan |
الْحَادِثَةَ al-ḥādiṯata |
حَادِثَةَ ḥādiṯata |
| Genitive | حَادِثَةٍ ḥādiṯatin |
الْحَادِثَةِ al-ḥādiṯati |
حَادِثَةِ ḥādiṯati |
| Dual | Indefinite | Definite | Construct |
| Informal | حَادِثَتَيْن ḥādiṯatayn |
الْحَادِثَتَيْن al-ḥādiṯatayn |
حَادِثَتَيْ ḥādiṯatay |
| Nominative | حَادِثَتَانِ ḥādiṯatāni |
الْحَادِثَتَانِ al-ḥādiṯatāni |
حَادِثَتَا ḥādiṯatā |
| Accusative | حَادِثَتَيْنِ ḥādiṯatayni |
الْحَادِثَتَيْنِ al-ḥādiṯatayni |
حَادِثَتَيْ ḥādiṯatay |
| Genitive | حَادِثَتَيْنِ ḥādiṯatayni |
الْحَادِثَتَيْنِ al-ḥādiṯatayni |
حَادِثَتَيْ ḥādiṯatay |
| Plural | basic broken plural diptote | ||
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | حَوَادِث ḥawādiṯ |
الْحَوَادِث al-ḥawādiṯ |
حَوَادِث ḥawādiṯ |
| Nominative | حَوَادِثُ ḥawādiṯu |
الْحَوَادِثُ al-ḥawādiṯu |
حَوَادِثُ ḥawādiṯu |
| Accusative | حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
الْحَوَادِثَ al-ḥawādiṯa |
حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
| Genitive | حَوَادِثَ ḥawādiṯa |
الْحَوَادِثِ al-ḥawādiṯi |
حَوَادِثِ ḥawādiṯi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “حادثة”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen