Definify.com
Definition 2025
صيح
صيح
Arabic
Noun
صَيْح • (ṣayḥ) m
- verbal noun of صَاحَ (ṣāḥa) (form I)
Declension
Declension of noun صَيْح (ṣayḥ)
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | صَيْح ṣayḥ |
الصَّيْح aṣ-ṣayḥ |
صَيْح ṣayḥ |
| Nominative | صَيْحٌ ṣayḥun |
الصَّيْحُ aṣ-ṣayḥu |
صَيْحُ ṣayḥu |
| Accusative | صَيْحًا ṣayḥan |
الصَّيْحَ aṣ-ṣayḥa |
صَيْحَ ṣayḥa |
| Genitive | صَيْحٍ ṣayḥin |
الصَّيْحِ aṣ-ṣayḥi |
صَيْحِ ṣayḥi |
Etymology 2
Verb
صِيحَ • (ṣīḥa) (form I)
- third-person masculine singular past passive of صَاحَ (ṣāḥa)