Definify.com
Definition 2025
محاماة
محاماة
Arabic
Noun
مُحَامَاة • (muḥāmāh) f
- verbal noun of حَامَى (ḥāmā) (form III)
Declension
Declension of noun مُحَامَاة (muḥāmāh)
| Singular | singular triptote in ـَاة (-āh) | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | مُحَامَاة muḥāmāt |
الْمُحَامَاة al-muḥāmāt |
مُحَامَاة muḥāmāt |
| Nominative | مُحَامَاةٌ muḥāmātun |
الْمُحَامَاةُ al-muḥāmātu |
مُحَامَاةُ muḥāmātu |
| Accusative | مُحَامَاةً muḥāmātan |
الْمُحَامَاةَ al-muḥāmāta |
مُحَامَاةَ muḥāmāta |
| Genitive | مُحَامَاةٍ muḥāmātin |
الْمُحَامَاةِ al-muḥāmāti |
مُحَامَاةِ muḥāmāti |