Definify.com

Definition 2024


क्षिति

क्षिति

Sanskrit

Noun

क्षिति (kṣíti) f

  1. Earth
  2. destruction, see also क्षति

Declension

Feminine i-stem declension of क्षिति
Nom. sg. क्षितिः (kṣitiḥ)
Gen. sg. क्षित्याः / क्षितेः (kṣityāḥ / kṣiteḥ)
Singular Dual Plural
Nominative क्षितिः (kṣitiḥ) क्षिती (kṣitī) क्षितयः (kṣitayaḥ)
Vocative क्षिते (kṣite) क्षिती (kṣitī) क्षितयः (kṣitayaḥ)
Accusative क्षितिम् (kṣitim) क्षिती (kṣitī) क्षितीः (kṣitīḥ)
Instrumental क्षित्या (kṣityā) क्षितिभ्याम् (kṣitibhyām) क्षितिभिः (kṣitibhiḥ)
Dative क्षित्यै / क्षितये (kṣityai / kṣitaye) क्षितिभ्याम् (kṣitibhyām) क्षितिभ्यः (kṣitibhyaḥ)
Ablative क्षित्याः / क्षितेः (kṣityāḥ / kṣiteḥ) क्षितिभ्याम् (kṣitibhyām) क्षितिभ्यः (kṣitibhyaḥ)
Genitive क्षित्याः / क्षितेः (kṣityāḥ / kṣiteḥ) क्षित्योः (kṣityoḥ) क्षितीनाम् (kṣitīnām)
Locative क्षित्याम् / क्षितौ (kṣityām / kṣitau) क्षित्योः (kṣityoḥ) क्षितिषु (kṣitiṣu)

Descendants

References

  • Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0327