Definify.com
Definition 2024
सिन्धु
सिन्धु
Sanskrit
Noun
सिन्धु • (síndhu) m, f
- a river, stream (especially the Indus, and in this sense said to be the only river regarded as masculine gender; compare सिन्धुनद (sindhu-nada)) (RV. etc.)
- RV 1.32.12
- अश्व्यो वारो अभवस्तदिन्द्र सर्के यत तवा परत्यहन देव एकः |
- अजयो गा अजयः शूर सोममवास्र्जः सर्तवे सप्त सिन्धून ||
- aśvyo vāro abhavastadindra sṛke yat tvā pratyahan deva ekaḥ |
- ajayo ghā ajayaḥ śūra somamavāsṛjaḥ sartave sapta sindhūn ||
- A horse's tail wast thou when he, O Indra, smote on thy bolt; thou, God without a second,
- Thou hast won back the kine, hast won the Soma; thou hast let loose to flow the Seven Rivers.
- RV 1.32.12
- flood, waters (also in the sky) (RV., AV.)
- ocean, sea (RV. etc.)
- a symbolical term for the number 4; compare समुद्र (samudra) (Gaṇit.)
- name of Varuṇa (as god of the ocean) (MW.)
- the moisture of the lips (Kum.)
- water ejected from an elephant's trunk (= वमथु (vamathu)) (L.)
- the exudation from an elephant's temples (L.)
- the country around the Indus (commonly called Sindh; in plural: "the inhabitants of Sindh") (MBh., Kāv.)
- a king of Sindh (?) (Cat.)
- name of Vishnu (RV., MBh.)
- white or refined borax (= श्वेतटण्कण (śveta-ṭaṅkaṇa)) (L.)
- = सिन्धुक (sindhuka)
- (music) a particular राग (rāga) (Saṃgītas.)
- name of a king of the गन्धर्व (gandharva) (R.)
- name of a serpent-demon (Buddh.)
- name of various men (Rājat.)
Declension
| Masculine u-stem declension of सिन्धु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सिन्धुः (sindhuḥ) | ||
| Gen. sg. | सिन्धोः (sindhoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सिन्धुः (sindhuḥ) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धवः (sindhavaḥ) |
| Vocative | सिन्धो (sindho) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धवः (sindhavaḥ) |
| Accusative | सिन्धुम् (sindhum) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धून् (sindhūn) |
| Instrumental | सिन्धुना (sindhunā) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभिः (sindhubhiḥ) |
| Dative | सिन्धवे (sindhave) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभ्यः (sindhubhyaḥ) |
| Ablative | सिन्धोः (sindhoḥ) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभ्यः (sindhubhyaḥ) |
| Genitive | सिन्धोः (sindhoḥ) | सिन्ध्वोः (sindhvoḥ) | सिन्धूनाम् (sindhūnām) |
| Locative | सिन्धौ (sindhau) | सिन्ध्वोः (sindhvoḥ) | सिन्धुषु (sindhuṣu) |
| Feminine u-stem declension of सिन्धु | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सिन्धुः (sindhuḥ) | ||
| Gen. sg. | सिन्धधेन्वाः / सिन्धोः (sindhadhenvāḥ / sindhoḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सिन्धुः (sindhuḥ) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धवः (sindhavaḥ) |
| Vocative | सिन्धो (sindho) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धवः (sindhavaḥ) |
| Accusative | सिन्धुम् (sindhum) | सिन्धू (sindhū) | सिन्धूः (sindhūḥ) |
| Instrumental | सिन्ध्वा (sindhvā) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभिः (sindhubhiḥ) |
| Dative | सिन्ध्वै / सिन्धवे (sindhvai / sindhave) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभ्यः (sindhubhyaḥ) |
| Ablative | सिन्धधेन्वाः / सिन्धोः (sindhadhenvāḥ / sindhoḥ) | सिन्धुभ्याम् (sindhubhyām) | सिन्धुभ्यः (sindhubhyaḥ) |
| Genitive | सिन्धधेन्वाः / सिन्धोः (sindhadhenvāḥ / sindhoḥ) | सिन्ध्वोः (sindhvoḥ) | सिन्धूनाम् (sindhūnām) |
| Locative | सिन्ध्वाम् / सिन्धौ (sindhvām / sindhau) | सिन्ध्वोः (sindhvoḥ) | सिन्धुषु (sindhuṣu) |
Descendants
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 1217