Definify.com
Definition 2024
ἀλείφω
ἀλείφω
See also: αλείφω
Ancient Greek
Verb
ἀλείφω • (aleíphō)
- (active, transitive) To anoint someone else (smear the skin with oil after bathing)
- (middle voice, intransitive, reflexive) To anoint oneself
Usage notes
Often appears with the adverb λίπα (lípa, “richly”) and with ἐλαίῳ (elaíōi, “with oil”, instrumental dative).
Inflection
Present: ἀλείφω, ἀλείφομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀλείφω | ἀλείφεις | ἀλείφει | ἀλείφετον | ἀλείφετον | ἀλείφομεν | ἀλείφετε | ἀλείφουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀλείφω | ἀλείφῃς | ἀλείφῃ | ἀλείφητον | ἀλείφητον | ἀλείφωμεν | ἀλείφητε | ἀλείφωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀλείφοιμῐ | ἀλείφοις | ἀλείφοι | ἀλείφοιτον | ἀλειφοίτην | ἀλείφοιμεν | ἀλείφοιτε | ἀλείφοιεν | |||||
| imperative | ἄλειφε | ἀλειφέτω | ἀλείφετον | ἀλειφέτων | ἀλείφετε | ἀλειφόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀλείφομαι | ἀλείφῃ, ἀλείφει |
ἀλείφεται | ἀλείφεσθον | ἀλείφεσθον | ἀλειφόμεθᾰ | ἀλείφεσθε | ἀλείφονται | ||||
| subjunctive | ἀλείφωμαι | ἀλείφῃ | ἀλείφηται | ἀλείφησθον | ἀλείφησθον | ἀλειφώμεθᾰ | ἀλείφησθε | ἀλείφωνται | |||||
| optative | ἀλειφοίμην | ἀλείφοιο | ἀλείφοιτο | ἀλείφοισθον | ἀλειφοίσθην | ἀλειφοίμεθᾰ | ἀλείφοισθε | ἀλείφοιντο | |||||
| imperative | ἀλείφου | ἀλειφέσθω | ἀλείφεσθον | ἀλειφέσθων | ἀλείφεσθε | ἀλειφέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀλείφειν | ἀλείφεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀλείφων | ἀλειφόμενος | ||||||||||
| f | ἀλείφουσᾰ | ἀλειφομένη | |||||||||||
| n | ἀλεῖφον | ἀλειφόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἤλειφον, ἠλειφόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἤλειφον | ἤλειφες | ἤλειφε(ν) | ἠλείφετον | ἠλειφέτην | ἠλείφομεν | ἠλείφετε | ἤλειφον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἠλειφόμην | ἠλείφου | ἠλείφετο | ἠλείφεσθον | ἠλειφέσθην | ἠλειφόμεθᾰ | ἠλείφεσθε | ἠλείφοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: ἀλείψω, ἀλείψομαι, ἀλειφθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀλείψω | ἀλείψεις | ἀλείψει | ἀλείψετον | ἀλείψετον | ἀλείψομεν | ἀλείψετε | ἀλείψουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἀλείψοιμῐ | ἀλείψοις | ἀλείψοι | ἀλείψοιτον | ἀλειψοίτην | ἀλείψοιμεν | ἀλείψοιτε | ἀλείψοιεν | |||||
| middle | indicative | ἀλείψομαι | ἀλείψῃ, ἀλείψει |
ἀλείψεται | ἀλείψεσθον | ἀλείψεσθον | ἀλειψόμεθᾰ | ἀλείψεσθε | ἀλείψονται | ||||
| optative | ἀλειψοίμην | ἀλείψοιο | ἀλείψοιτο | ἀλείψοισθον | ἀλειψοίσθην | ἀλειψοίμεθᾰ | ἀλείψοισθε | ἀλείψοιντο | |||||
| passive | indicative | ἀλειφθήσομαι | ἀλειφθήσῃ | ἀλειφθήσεται | ἀλειφθήσεσθον | ἀλειφθήσεσθον | ἀλειφθησόμεθᾰ | ἀλειφθήσεσθε | ἀλειφθήσονται | ||||
| optative | ἀλειφθησοίμην | ἀλειφθήσοιο | ἀλειφθήσοιτο | ἀλειφθήσοισθον | ἀλειφθησοίσθην | ἀλειφθησοίμεθᾰ | ἀλειφθήσοισθε | ἀλειφθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἀλείψειν | ἀλείψεσθαι | ἀλειφθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἀλείψων | ἀλειψόμενος | ἀλειφθησόμενος | |||||||||
| f | ἀλείψουσᾰ | ἀλειψομένη | ἀλειφθησομένη | ||||||||||
| n | ἀλεῖψον | ἀλειψόμενον | ἀλειφθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἤλειψᾰ, ἠλειψᾰ́μην, ἠλείφθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἤλειψᾰ | ἤλειψᾰς | ἤλειψε(ν) | ἠλείψᾰτον | ἠλειψᾰ́την | ἠλείψᾰμεν | ἠλείψᾰτε | ἤλειψᾰν | ||||
| subjunctive | ἀλείψω | ἀλείψῃς | ἀλείψῃ | ἀλείψητον | ἀλείψητον | ἀλείψωμεν | ἀλείψητε | ἀλείψωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀλείψαιμῐ | ἀλείψειᾰς, ἀλείψαις |
ἀλείψειε(ν), ἀλείψαι |
ἀλείψαιτον | ἀλειψαίτην | ἀλείψαιμεν | ἀλείψαιτε | ἀλείψειᾰν, ἀλείψαιεν |
|||||
| imperative | ἄλειψον | ἀλειψᾰ́τω | ἀλείψᾰτον | ἀλειψᾰ́των | ἀλείψᾰτε | ἀλειψᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἠλειψᾰ́μην | ἠλείψω | ἠλείψᾰτο | ἠλείψᾰσθον | ἠλειψᾰ́σθην | ἠλειψᾰ́μεθᾰ | ἠλείψᾰσθε | ἠλείψᾰντο | ||||
| subjunctive | ἀλείψωμαι | ἀλείψῃ | ἀλείψηται | ἀλείψησθον | ἀλείψησθον | ἀλειψώμεθᾰ | ἀλείψησθε | ἀλείψωνται | |||||
| optative | ἀλειψαίμην | ἀλείψαιο | ἀλείψαιτο | ἀλείψαισθον | ἀλειψαίσθην | ἀλειψαίμεθᾰ | ἀλείψαισθε | ἀλείψαιντο | |||||
| imperative | ἄλειψαι | ἀλειψᾰ́σθω | ἀλείψᾰσθον | ἀλειψᾰ́σθων | ἀλείψᾰσθε | ἀλειψᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἠλείφθην | ἠλείφθης | ἠλείφθη | ἠλείφθητον | ἠλειφθήτην | ἠλείφθημεν | ἠλείφθητε | ἠλείφθησᾰν | ||||
| subjunctive | ἀλειφθῶ | ἀλειφθῇς | ἀλειφθῇ | ἀλειφθῆτον | ἀλειφθῆτον | ἀλειφθῶμεν | ἀλειφθῆτε | ἀλειφθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀλειφθείην | ἀλειφθείης | ἀλειφθείη | ἀλειφθεῖτον, ἀλειφθείητον |
ἀλειφθείτην, ἀλειφθειήτην |
ἀλειφθεῖμεν, ἀλειφθείημεν |
ἀλειφθεῖτε, ἀλειφθείητε |
ἀλειφθεῖεν, ἀλειφθείησᾰν |
|||||
| imperative | ἀλείφθητῐ | ἀλειφθήτω | ἀλείφθητον | ἀλειφθήτων | ἀλείφθητε | ἀλειφθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἀλεῖψαι | ἀλείψᾰσθαι | ἀλειφθῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἀλείψᾱς | ἀλειψᾰ́μενος | ἀλειφθείς | |||||||||
| f | ἀλείψᾱσᾰ | ἀλειψᾰμένη | ἀλειφθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἀλεῖψᾰν | ἀλειψᾰ́μενον | ἀλειφθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: ἀλήλιφᾰ, ἀλήλιμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀλήλιφᾰ | ἀλήλιφᾰς | ἀλήλιφε(ν) | ἀληλίφᾰτον | ἀληλίφᾰτον | ἀληλίφᾰμεν | ἀληλίφᾰτε | ἀληλίφᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀληλίφω | ἀληλίφῃς | ἀληλίφῃ | ἀληλίφητον | ἀληλίφητον | ἀληλίφωμεν | ἀληλίφητε | ἀληλίφωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀληλίφοιμῐ, ἀληλιφοίην |
ἀληλίφοις, ἀληλιφοίης |
ἀληλίφοι, ἀληλιφοίη |
ἀληλίφοιτον | ἀληλιφοίτην | ἀληλίφοιμεν | ἀληλίφοιτε | ἀληλίφοιεν | |||||
| imperative | ἀλήλιφε | ἀληλιφέτω | ἀληλίφετον | ἀληλιφέτων | ἀληλίφετε | ἀληλιφόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀλήλιμμαι | ἀλήλιψαι | ἀλήλιπται | ἀλήλιφθον | ἀλήλιφθον | ἀληλίμμεθᾰ | ἀλήλιφθε | ἀληλίφᾰται | ||||
| subjunctive | ἀληλιμμένος ὦ | ἀληλιμμένος ᾖς | ἀληλιμμένος ᾖ | ἀληλιμμένω ἦτον | ἀληλιμμένω ἦτον | ἀληλιμμένοι ὦμεν | ἀληλιμμένοι ἦτε | ἀληλιμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀληλιμμένος εἴην | ἀληλιμμένος εἴης | ἀληλιμμένος εἴη | ἀληλιμμένοι εἴητον/εἶτον | ἀληλιμμένω εἰήτην/εἴτην | ἀληλιμμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἀληλιμμένοι εἴητε/εἶτε | ἀληλιμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | ἀλήλιψο | ἀληλίφθω | ἀλήλιφθον | ἀληλίφθων | ἀλήλιφθε | ἀληλίφθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀληλιφέναι | ἀλήλιφθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀληλιφώς | ἀληλιμμένος | ||||||||||
| f | ἀληλιφυῖᾰ | ἀληλιμμένη | |||||||||||
| n | ἀληλιφός | ἀληλιμμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Synonyms
- (anoint, anoint oneself): χρῑ́ω (khrī́ō)
Derived terms
- ἄλειφᾰρ (áleiphar, “unguent, anointing oil, oil, fat; pitch, resin”)
- ἀλοιφή (aloiphḗ, “grease; unguent”)
- συναλείφω (sunaleíphō)
Descendants
- Greek: αλείφω (aleífo)
References
- ἀλείφω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀλείφω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ἀλείφω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «ἀλείφω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀλείφω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «ἀλείφω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G218”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979