Definify.com
Definition 2024
ἀνάβρωσις
ἀνάβρωσις
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /anáβrósis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /anávrósis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /anávɾósis/
Noun
ἀνάβρωσις • (anábrōsis) f (genitive ἀναβρώσεως); third declension
Inflection
Third declension of ἀνάβρωσῐς, ἀναβρώσεως
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀνάβρωσῐς | ἀναβρώσει | ἀναβρώσεις |
Genitive | ἀναβρώσεως | ἀναβρωσέοιν | ἀναβρώσεων |
Dative | ἀναβρώσει | ἀναβρωσέοιν | ἀναβρώσεσῐ(ν) |
Accusative | ἀνάβρωσῐν | ἀναβρώσει | ἀναβρώσεις |
Vocative | ἀνάβρωσῐ | ἀναβρώσει | ἀναβρώσεις |
Third declension of ἀνάβρωσῐς, ἀναβρώσιος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀνάβρωσῐς | ἀναβρώσιε | ἀναβρώσιες |
Genitive | ἀναβρώσιος | ἀναβρωσίοιν | ἀναβρωσίων |
Dative | ἀναβρώσῑ, ἀναβρώσει | ἀναβρωσίοιν | ἀναβρώσῐσῐ(ν), ἀναβρωσίεσῐ(ν), ἀναβρώσεσῐ(ν) |
Accusative | ἀνάβρωσῐν | ἀναβρώσιε | ἀναβρώσῑς, ἀναβρώσιᾰς |
Vocative | ἀνάβρωσῐ | ἀναβρώσιε | ἀναβρώσιες |
Derived terms
- ἀναβρωτικός (anabrōtikós)
References
- ἀνάβρωσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀνάβρωσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνάβρωσις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)