Definify.com
Definition 2024
ἀνάλυσις
ἀνάλυσις
Ancient Greek
Noun
ἀνάλυσις • (análusis) f (genitive ἀναλύσεως); third declension
- a loosing, releasing
- a dissolving, resolution of a whole into its parts, analysis
- (in Aristotle's Logic) the reduction of the imperfect figures into the perfect one
- the solution of a problem
- retrogression, retirement, departure
Inflection
Third declension of ἀνάλυσῐς, ἀναλύσεως
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀνάλυσῐς | ἀναλύσει | ἀναλύσεις |
Genitive | ἀναλύσεως | ἀναλυσέοιν | ἀναλύσεων |
Dative | ἀναλύσει | ἀναλυσέοιν | ἀναλύσεσῐ(ν) |
Accusative | ἀνάλυσῐν | ἀναλύσει | ἀναλύσεις |
Vocative | ἀνάλυσῐ | ἀναλύσει | ἀναλύσεις |
Third declension of ἀνάλυσῐς, ἀναλύσιος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἀνάλυσῐς | ἀναλύσιε | ἀναλύσιες |
Genitive | ἀναλύσιος | ἀναλυσίοιν | ἀναλυσίων |
Dative | ἀναλύσῑ, ἀναλύσει | ἀναλυσίοιν | ἀναλύσῐσῐ(ν), ἀναλυσίεσῐ(ν), ἀναλύσεσῐ(ν) |
Accusative | ἀνάλυσῐν | ἀναλύσιε | ἀναλύσῑς, ἀναλύσιᾰς |
Vocative | ἀνάλυσῐ | ἀναλύσιε | ἀναλύσιες |
Descendants
References
- ἀνάλυσις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀνάλυσις in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀνάλυσις» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνάλυσις» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G359”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- «ἀνάλυσις» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften