Definify.com
Definition 2024
ἀναχρονισμός
ἀναχρονισμός
Ancient Greek
Noun
ἀναχρονισμός • (anakhronismós) m (genitive ἀναχρονισμοῦ); second declension
- an anachronism
- an exchange of quantity of two syllables
- Eustathius 1704.8
-
Inflection
Second declension of ἀναχρονισμός, ἀναχρονισμοῦ
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἀναχρονισμός | ἀναχρονισμώ | ἀναχρονισμοί |
| Genitive | ἀναχρονισμοῦ | ἀναχρονισμοῖν | ἀναχρονισμῶν |
| Dative | ἀναχρονισμῷ | ἀναχρονισμοῖν | ἀναχρονισμοῖς |
| Accusative | ἀναχρονισμόν | ἀναχρονισμώ | ἀναχρονισμούς |
| Vocative | ἀναχρονισμέ | ἀναχρονισμώ | ἀναχρονισμοί |
References
- ἀναχρονισμός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀναχρονισμός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀναχρονισμός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- «ἀναχρονισμός» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften