Definify.com
Definition 2024
ἀξιοπρεπής
ἀξιοπρεπής
Ancient Greek
Adjective
ἀξιοπρεπής • (axioprepḗs) m, f (neuter ἀξιοπρεπές); third declension
- proper, becoming
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | ἀξιοπρεπής | ἀξιοπρεπές | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖς | ἀξιοπρεπῆ | |||||||
| Genitive | ἀξιοπρεποῦς | ἀξιοπρεποῦς | ἀξιοπρεποῖν | ἀξιοπρεποῖν | ἀξιοπρεπῶν | ἀξιοπρεπῶν | |||||||
| Dative | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεποῖν | ἀξιοπρεποῖν | ἀξιοπρεπέσῐ(ν) | ἀξιοπρεπέσῐ(ν) | |||||||
| Accusative | ἀξιοπρεπῆ | ἀξιοπρεπές | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖς | ἀξιοπρεπῆ | |||||||
| Vocative | ἀξιοπρεπές | ἀξιοπρεπές | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖ | ἀξιοπρεπεῖς | ἀξιοπρεπῆ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| ἀξιοπρεπῶς | ἀξιοπρεπέστερος | ἀξιοπρεπέστᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
References
- ἀξιοπρεπής in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀξιοπρεπής in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀξιοπρεπής» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀξιοπρεπής» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)