Definify.com
Definition 2024
ἀποκαλύπτω
ἀποκαλύπτω
See also: αποκαλύπτω
Ancient Greek
Verb
ἀποκαλύπτω • (apokalúptō)
- I reveal
Inflection
Present: ἀποκαλύπτω, ἀποκαλύπτομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀποκαλύπτω | ἀποκαλύπτεις | ἀποκαλύπτει | ἀποκαλύπτετον | ἀποκαλύπτετον | ἀποκαλύπτομεν | ἀποκαλύπτετε | ἀποκαλύπτουσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀποκαλύπτω | ἀποκαλύπτῃς | ἀποκαλύπτῃ | ἀποκαλύπτητον | ἀποκαλύπτητον | ἀποκαλύπτωμεν | ἀποκαλύπτητε | ἀποκαλύπτωσῐ(ν) | |
| optative | ἀποκαλύπτοιμῐ | ἀποκαλύπτοις | ἀποκαλύπτοι | ἀποκαλύπτοιτον | ἀποκαλυπτοίτην | ἀποκαλύπτοιμεν | ἀποκαλύπτοιτε | ἀποκαλύπτοιεν | |
| imperative | ἀποκάλυπτε | ἀποκαλυπτέτω | ἀποκαλύπτετον | ἀποκαλυπτέτων | ἀποκαλύπτετε | ἀποκαλυπτόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀποκαλύπτομαι | ἀποκαλύπτει/ ἀποκαλύπτῃ |
ἀποκαλύπτεται | ἀποκαλύπτεσθον | ἀποκαλύπτεσθον | ἀποκαλυπτόμεθᾰ | ἀποκαλύπτεσθε | ἀποκαλύπτονται |
| subjunctive | ἀποκαλύπτωμαι | ἀποκαλύπτῃ | ἀποκαλύπτηται | ἀποκαλύπτησθον | ἀποκαλύπτησθον | ἀποκαλυπτώμεθᾰ | ἀποκαλύπτησθε | ἀποκαλύπτωνται | |
| optative | ἀποκαλυπτοίμην | ἀποκαλύπτοιο | ἀποκαλύπτοιτο | ἀποκαλύπτοισθον | ἀποκαλυπτοίσθην | ἀποκαλυπτοίμεθᾰ | ἀποκαλύπτοισθε | ἀποκαλύπτοιντο | |
| imperative | ἀποκαλύπτου | ἀποκαλυπτέσθω | ἀποκαλύπτεσθον | ἀποκαλυπτέσθων | ἀποκαλύπτεσθε | ἀποκαλυπτέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀποκαλύπτειν | ἀποκαλύπτεσθαι | |||||||
| participle | ἀποκαλύπτων , ἀποκαλύπτουσᾰ , ἀποκάλυπτον | ἀποκαλυπτόμενος , ἀποκαλυπτομένη , ἀποκαλυπτόμενον | |||||||
Imperfect: ἀπεκάλυπτον, ἀπεκαλυπτόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀπεκάλυπτον | ἀπεκάλυπτες | ἀπεκάλυπτε | ἀπεκαλύπτετον | ἀπεκαλυπτέτην | ἀπεκαλύπτομεν | ἀπεκαλύπτετε | ἀπεκάλυπτον |
| middle/ passive |
ἀπεκαλυπτόμην | ἀπεκαλύπτου | ἀπεκαλύπτετο | ἀπεκαλύπτεσθον | ἀπεκαλυπτέσθην | ἀπεκαλυπτόμεθᾰ | ἀπεκαλύπτεσθε | ἀπεκαλύπτοντο | |
Future: ἀποκαλύψω, ἀποκαλύψομαι, ἀποκαλυφθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀποκαλύψω | ἀποκαλύψεις | ἀποκαλύψει | ἀποκαλύψετον | ἀποκαλύψετον | ἀποκαλύψομεν | ἀποκαλύψετε | ἀποκαλύψουσῐ(ν) |
| optative | ἀποκαλύψοιμῐ | ἀποκαλύψοις | ἀποκαλύψοι | ἀποκαλύψοιτον | ἀποκαλυψοίτην | ἀποκαλύψοιμεν | ἀποκαλύψοιτε | ἀποκαλύψοιεν | |
| middle | indicative | ἀποκαλύψομαι | ἀποκαλύψει/ ἀποκαλύψῃ |
ἀποκαλύψεται | ἀποκαλύψεσθον | ἀποκαλύψεσθον | ἀποκαλυψόμεθᾰ | ἀποκαλύψεσθε | ἀποκαλύψονται |
| optative | ἀποκαλυψοίμην | ἀποκαλύψοιο | ἀποκαλύψοιτο | ἀποκαλύψοισθον | ἀποκαλυψοίσθην | ἀποκαλυψοίμεθᾰ | ἀποκαλύψοισθε | ἀποκαλύψοιντο | |
| passive | indicative | ἀποκαλυφθήσομαι | ἀποκαλυφθήσει/ ἀποκαλυφθήσῃ |
ἀποκαλυφθήσεται | ἀποκαλυφθήσεσθον | ἀποκαλυφθήσεσθον | ἀποκαλυφθησόμεθᾰ | ἀποκαλυφθήσεσθε | ἀποκαλυφθήσονται |
| optative | ἀποκαλυφθησοίμην | ἀποκαλυφθήσοιο | ἀποκαλυφθήσοιτο | ἀποκαλυφθήσοισθον | ἀποκαλυφθησοίσθην | ἀποκαλυφθησοίμεθᾰ | ἀποκαλυφθήσοισθε | ἀποκαλυφθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἀποκαλύψειν | ἀποκαλύψεσθαι | ἀποκαλυφθήσεσθαι | ||||||
| participle | ἀποκαλύψων , ἀποκαλύψουσᾰ , ἀποκάλυψον | ἀποκαλυψόμενος , ἀποκαλυψομένη , ἀποκαλυψόμενον | ἀποκαλυφθησόμενος , ἀποκαλυφθησομένη , ἀποκαλυφθησόμενον | ||||||
Aorist: ἀπεκάλυφα, ἀπεκαλυφάμην, ἀπεκαλύφθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀπεκάλυφα | ἀπεκάλυφας | ἀπεκάλυφε | ἀπεκαλύφατον | ἀπεκαλυφάτην | ἀπεκαλύφαμεν | ἀπεκαλύφατε | ἀπεκάλυφαν |
| subjunctive | ἀποκαλύφω | ἀποκαλύφῃς | ἀποκαλύφῃ | ἀποκαλύφητον | ἀποκαλύφητον | ἀποκαλύφωμεν | ἀποκαλύφητε | ἀποκαλύφωσῐ(ν) | |
| optative | ἀποκαλύφαιμῐ | ἀποκαλύφαις/ ἀποκαλύφειας |
ἀποκαλύφαι/ ἀποκαλύφειε |
ἀποκαλύφαιτον | ἀποκαλυφαίτην | ἀποκαλύφαιμεν | ἀποκαλύφαιτε | ἀποκαλύφαιεν/ ἀποκαλύφειαν |
|
| imperative | ἀποκάλυφον | ἀποκαλυφάτω | ἀποκαλύφατον | ἀποκαλυφάτων | ἀποκαλύφατε | ἀποκαλυφάντων | |||
| middle | indicative | ἀπεκαλυφάμην | ἀπεκαλύφω | ἀπεκαλύφατο | ἀπεκαλύφασθον | ἀπεκαλυφάσθην | ἀπεκαλυφάμεθα | ἀπεκαλύφασθε | ἀπεκαλύφαντο |
| subjunctive | ἀποκαλύφωμαι | ἀποκαλύφῃ | ἀποκαλύφηται | ἀποκαλύφησθον | ἀποκαλύφησθον | ἀποκαλυφώμεθα | ἀποκαλύφησθε | ἀποκαλύφωνται | |
| optative | ἀποκαλυφαίμην | ἀποκαλύφαιο | ἀποκαλύφαιτο | ἀποκαλύφαισθον | ἀποκαλυφαίσθην | ἀποκαλυφαίμεθα | ἀποκαλύφαισθε | ἀποκαλύφαιντο | |
| imperative | ἀποκάλυφαι | ἀποκαλυφάσθω | ἀποκαλύφασθον | ἀποκαλυφάσθων | ἀποκαλύφασθε | ἀποκαλυφάσθων | |||
| passive | indicative | ἀπεκαλύφθην | ἀπεκαλύφθης | ἀπεκαλύφθη | ἀπεκαλύφθητον | ἀπεκαλυφθήτην | ἀπεκαλύφθημεν | ἀπεκαλύφθητε | ἀπεκαλύφθησαν |
| subjunctive | ἀποκαλυφθῶ | ἀποκαλυφθῇς | ἀποκαλυφθῇ | ἀποκαλυφθῆτον | ἀποκαλυφθῆτον | ἀποκαλυφθῶμεν | ἀποκαλυφθῆτε | ἀποκαλυφθῶσῐ(ν) | |
| optative | ἀποκαλυφθείην | ἀποκαλυφθείης | ἀποκαλυφθείη | ἀποκαλυφθεῖτον/ ἀποκαλυφθείητον |
ἀποκαλυφθείτην/ ἀποκαλυφθειήτην |
ἀποκαλυφθεῖμεν/ ἀποκαλυφθείημεν |
ἀποκαλυφθεῖτε/ ἀποκαλυφθείητε |
ἀποκαλυφθεῖεν/ ἀποκαλυφθείησαν |
|
| imperative | ἀποκαλύφθητι | ἀποκαλυφθήτω | ἀποκαλύφθητον | ἀποκαλυφθήτων | ἀποκαλύφθητε | ἀποκαλυφθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | ἀποκάλυφαι | ἀποκαλύφασθαι | ἀποκαλυφθῆναι | ||||||
| participle | m | ἀποκαλύφᾱς | ἀποκαλυφάμενος | ἀποκαλυφθείς | |||||
| f | ἀποκαλύφᾱσα | ἀποκαλυφαμένη | ἀποκαλυφθεῖσα | ||||||
| n | ἀποκάλυφαν | ἀποκαλυφάμενον | ἀποκαλυφθέν | ||||||
Perfect: ἀποκεκάλυφᾰ, ἀποκεκάλυμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἀποκεκάλυφᾰ | ἀποκεκάλυφᾰς | ἀποκεκάλυφε | ἀποκεκαλύφᾰτον | ἀποκεκαλύφᾰτον | ἀποκεκαλύφᾰμεν | ἀποκεκαλύφᾰτε | ἀποκεκαλύφᾱσῐ(ν) |
| subjunctive | ἀποκεκαλυφὼς ὦ/ ἀποκεκαλύφω |
ἀποκεκαλυφὼς ᾖς/ ἀποκεκαλύφῃς |
ἀποκεκαλυφὼς ᾖ/ ἀποκεκαλύφῃ |
ἀποκεκαλυφότε ἦτον/ ἀποκεκαλύφητον |
ἀποκεκαλυφότε ἦτον/ ἀποκεκαλύφητον |
ἀποκεκαλυφότες ὦμεν/ ἀποκεκαλύφωμεν |
ἀποκεκαλυφότες ἦτε/ ἀποκεκαλύφητε |
ἀποκεκαλυφότες ὦσῐ(ν)/ ἀποκεκαλύφωσῐ(ν) |
|
| optative | ἀποκεκαλυφὼς εἴην/ ἀποκεκαλύφοιμῐ/ ἀποκεκαλυφοίην |
ἀποκεκαλυφὼς εἴης/ ἀποκεκαλύφοις/ ἀποκεκαλυφοίης |
ἀποκεκαλυφὼς εἴη/ ἀποκεκαλύφοι/ ἀποκεκαλυφοίη |
ἀποκεκαλυφότε εἴητον/ ἀποκεκαλυφότε εἶτον/ ἀποκεκαλύφοιτον |
ἀποκεκαλυφὀτε εἰήτην/ ἀποκεκαλυφότε εἴτην/ ἀποκεκαλυφοίτην |
ἀποκεκαλυφότες εἴημεν/ ἀποκεκαλυφότες εἶμεν/ ἀποκεκαλύφοιμεν |
ἀποκεκαλυφότες εἴητε/ ἀποκεκαλυφότες εἶτε/ ἀποκεκαλύφοιτε |
ἀποκεκαλυφότες εἴησᾰν/ ἀποκεκαλυφότε εἶεν/ ἀποκεκαλύφοιεν |
|
| imperative | ἀποκεκαλυφὼς ἴσθῐ | ἀποκεκαλυφὼς ἔστω | ἀποκεκαλυφότε ἔστον | ἀποκεκαλυφότε ἔστων | ἀποκεκαλυφότες ἔστε | ἀποκεκαλυφότες ὄντων | |||
| middle/
passive |
indicative | ἀποκεκάλυμμαι | ἀποκεκάλυψαι | ἀποκεκάλυπται | ἀποκεκάλυφθον | ἀποκεκάλυφθον | ἀποκεκαλύμμεθᾰ | ἀποκεκάλυφθε | ἀποκεκαλυμμένοι εἰσί |
| subjunctive | ἀποκεκαλυμμένος ὦ | ἀποκεκαλυμμένος ᾖς | ἀποκεκαλυμμένος ᾖ | ἀποκεκαλυμμένω ἦτον | ἀποκεκαλυμμένω ἦτον | ἀποκεκαλυμμένοι ὦμεν | ἀποκεκαλυμμένοι ἦτε | ἀποκεκαλυμμένοι ὦσῐ | |
| optative | ἀποκεκαλυμμένος εἴην | ἀποκεκαλυμμένος εἴης | ἀποκεκαλυμμένος εἴη | ἀποκεκαλυμμένοι εἴητον/ ἀποκεκαλυμμένοι εἶτον |
ἀποκεκαλυμμένω εἰήτην/ ἀποκεκαλυμμένω εἴτην |
ἀποκεκαλυμμένοι εἴημεν/ ἀποκεκαλυμμένοι εἶμεν |
ἀποκεκαλυμμένοι εἴητε/ ἀποκεκαλυμμένοι εἶτε |
ἀποκεκαλυμμένοι εἴησᾰν/ ἀποκεκαλυμμένοι εἶεν |
|
| imperative | ἀποκεκάλυψο | ἀποκεκαλύφθω | ἀποκεκάλυφθον | ἀποκεκαλύφθων | ἀποκεκάλυφθε | ἀποκεκαλύφθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | ἀποκεκαλυφέναι | ἀποκεκαλύφθαι | |||||||
| participle | ἀποκεκαλυφώς , ἀποκεκαλυφυῖα , ἀποκεκαλυφός | ἀποκεκαλυμμένος , ἀποκεκαλυμμένη , ἀποκεκαλυμμένον | |||||||
Descendants
- Greek: αποκαλύπτω (apokalýpto)
Derived terms
- Ancient Greek: ἀποκάλυψις (apokálupsis)
References
- ἀποκαλύπτω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀποκαλύπτω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀποκαλύπτω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀποκαλύπτω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G601”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979