Definify.com
Definition 2024
ἀργυρικός
ἀργυρικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /arɣyrikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /arʝyrikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /aɾʝiɾikós/
Adjective
ἀργυρικός • (argurikós) m (feminine ἀργυρική, neuter ἀργυρικόν); first/second declension
- of, for, or in silver
Inflection
First and second declension of ἀργυρικός, ἀργυρική, ἀργυρικόν
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ἀργυρικός | ἀργυρική | ἀργυρικόν | ἀργυρικώ | ἀργυρικᾱ́ | ἀργυρικώ | ἀργυρικοί | ἀργυρικαί | ἀργυρικᾰ́ | |||
| Genitive | ἀργυρικοῦ | ἀργυρικῆς | ἀργυρικοῦ | ἀργυρικοῖν | ἀργυρικαῖν | ἀργυρικοῖν | ἀργυρικῶν | ἀργυρικῶν | ἀργυρικῶν | |||
| Dative | ἀργυρικῷ | ἀργυρικῇ | ἀργυρικῷ | ἀργυρικοῖν | ἀργυρικαῖν | ἀργυρικοῖν | ἀργυρικοῖς | ἀργυρικαῖς | ἀργυρικοῖς | |||
| Accusative | ἀργυρικόν | ἀργυρικήν | ἀργυρικόν | ἀργυρικώ | ἀργυρικᾱ́ | ἀργυρικώ | ἀργυρικούς | ἀργυρικᾱ́ς | ἀργυρικᾰ́ | |||
| Vocative | ἀργυρικέ | ἀργυρική | ἀργυρικόν | ἀργυρικώ | ἀργυρικᾱ́ | ἀργυρικώ | ἀργυρικοί | ἀργυρικαί | ἀργυρικᾰ́ | |||
References
- ἀργυρικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀργυρικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἀργυρικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀργυρικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- LSJ 7th edition