Definify.com
Definition 2025
ἄμορφος
ἄμορφος
See also: άμορφος
Ancient Greek
Adjective
ἄμορφος • (ámorphos) m, f (neuter ἄμορφον); second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ἄμορφος | ἄμορφον | ἀμόρφω | ἀμόρφω | ἄμορφοι | ἄμορφα | ||||||
| Genitive | ἀμόρφου | ἀμόρφου | ἀμόρφοιν | ἀμόρφοιν | ἀμόρφων | ἀμόρφων | ||||||
| Dative | ἀμόρφῳ | ἀμόρφῳ | ἀμόρφοιν | ἀμόρφοιν | ἀμόρφοις | ἀμόρφοις | ||||||
| Accusative | ἄμορφον | ἄμορφον | ἀμόρφω | ἀμόρφω | ἀμόρφους | ἄμορφα | ||||||
| Vocative | ἄμορφε | ἄμορφον | ἀμόρφω | ἀμόρφω | ἄμορφοι | ἄμορφα | ||||||
Descendants
- άμορφος (ámorfos, “amorphous”)
References
- ἄμορφος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἄμορφος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «ἄμορφος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἄμορφος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.