Definify.com
Definition 2024
ἐμπειρικός
ἐμπειρικός
Ancient Greek
Adjective
ἐμπειρῐκός • (empeirikós) m (feminine ἐμπειρῐκή, neuter ἐμπειρῐκόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
| Nominative | ἐμπειρῐκός | ἐμπειρῐκή | ἐμπειρῐκόν | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκᾱ́ | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκοί | ἐμπειρῐκαί | ἐμπειρῐκᾰ́ | ||||
| Genitive | ἐμπειρῐκοῦ | ἐμπειρῐκῆς | ἐμπειρῐκοῦ | ἐμπειρῐκοῖν | ἐμπειρῐκαῖν | ἐμπειρῐκοῖν | ἐμπειρῐκῶν | ἐμπειρῐκῶν | ἐμπειρῐκῶν | ||||
| Dative | ἐμπειρῐκῷ | ἐμπειρῐκῇ | ἐμπειρῐκῷ | ἐμπειρῐκοῖν | ἐμπειρῐκαῖν | ἐμπειρῐκοῖν | ἐμπειρῐκοῖς | ἐμπειρῐκαῖς | ἐμπειρῐκοῖς | ||||
| Accusative | ἐμπειρῐκόν | ἐμπειρῐκήν | ἐμπειρῐκόν | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκᾱ́ | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκούς | ἐμπειρῐκᾱ́ς | ἐμπειρῐκᾰ́ | ||||
| Vocative | ἐμπειρῐκέ | ἐμπειρῐκή | ἐμπειρῐκόν | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκᾱ́ | ἐμπειρῐκώ | ἐμπειρῐκοί | ἐμπειρῐκαί | ἐμπειρῐκᾰ́ | ||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| ἐμπειρῐκῶς | ἐμπειρῐκώτερος | ἐμπειρῐκώτᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Derived terms
- ἐμπειρῐκή (empeirikḗ)
- ἐμπειρῐκοί (empeirikoí)
- ἐμπειρῐκῶς (empeirikôs)
Descendants
- Latin: empīricus
References
- ἐμπειρικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἐμπειρικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἐμπειρικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)