Definify.com
Definition 2024
ἑξηκοντάμοιρος
ἑξηκοντάμοιρος
Ancient Greek
Adjective
ἑξηκοντάμοιρος • (hexēkontámoiros) m, f (neuter ἑξηκοντάμοιρον); second declension
- consisting of sixty degrees
Declension
Declension of ἑξηκοντάμοιρος; ἑξηκοντάμοιρον
| Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | |||||||
| Nominative | ἑξηκοντάμοιρος | ἑξηκοντάμοιρον | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκοντάμοιροι | ἑξηκοντάμοιρᾰ | |||||||
| Genitive | ἑξηκονταμοίρου | ἑξηκονταμοίρου | ἑξηκονταμοίροιν | ἑξηκονταμοίροιν | ἑξηκονταμοίρων | ἑξηκονταμοίρων | |||||||
| Dative | ἑξηκονταμοίρῳ | ἑξηκονταμοίρῳ | ἑξηκονταμοίροιν | ἑξηκονταμοίροιν | ἑξηκονταμοίροις | ἑξηκονταμοίροις | |||||||
| Accusative | ἑξηκοντάμοιρον | ἑξηκοντάμοιρον | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκονταμοίρους | ἑξηκοντάμοιρᾰ | |||||||
| Vocative | ἑξηκοντάμοιρε | ἑξηκοντάμοιρον | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκονταμοίρω | ἑξηκοντάμοιροι | ἑξηκοντάμοιρᾰ | |||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
| ἑξηκονταμοίρως | ἑξηκονταμοιρότερος | ἑξηκονταμοιρότᾰτος | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Derived terms
- ἑξηκονταμοιρία (hexēkontamoiría)
References
- ἑξηκοντάμοιρος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἑξηκοντάμοιρος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἑξηκοντάμοιρος in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften