Definify.com
Definition 2024
ἑτεροφωνία
ἑτεροφωνία
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /eteroɸonía/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /eterofonía/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /eteɾofonía/
Noun
ἑτεροφωνίᾱ • (heterophōníā) f (genitive ἑτεροφωνίας); first declension
Inflection
First declension of ἑτεροφωνίᾱ, ἑτεροφωνίᾱς
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | ἑτεροφωνίᾱ | ἑτεροφωνίᾱ | ἑτεροφωνῖαι |
| Genitive | ἑτεροφωνίᾱς | ἑτεροφωνίαιν | ἑτεροφωνιῶν |
| Dative | ἑτεροφωνίᾳ | ἑτεροφωνίαιν | ἑτεροφωνίαις |
| Accusative | ἑτεροφωνίᾱν | ἑτεροφωνίᾱ | ἑτεροφωνίᾱς |
| Vocative | ἑτεροφωνίᾱ | ἑτεροφωνίᾱ | ἑτεροφωνῖαι |
References
- ἑτεροφωνία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἑτεροφωνία» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- LSJ 8th edition