Definify.com
Definition 2024
ἕτοιμος
ἕτοιμος
Ancient Greek
Adjective
ἕτοιμος • (hétoimos) m, f (neuter ἕτοιμον); second declension
- Alternative spelling of ἑτοῖμος (hetoîmos)
Inflection
Second declension of ἕτοιμος, ἕτοιμον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ἕτοιμος | ἕτοιμον | ἑτοίμω | ἑτοίμω | ἕτοιμοι | ἕτοιμα | ||||||
| Genitive | ἑτοίμου | ἑτοίμου | ἑτοίμοιν | ἑτοίμοιν | ἑτοίμων | ἑτοίμων | ||||||
| Dative | ἑτοίμῳ | ἑτοίμῳ | ἑτοίμοιν | ἑτοίμοιν | ἑτοίμοις | ἑτοίμοις | ||||||
| Accusative | ἕτοιμον | ἕτοιμον | ἑτοίμω | ἑτοίμω | ἑτοίμους | ἕτοιμα | ||||||
| Vocative | ἕτοιμε | ἕτοιμον | ἑτοίμω | ἑτοίμω | ἕτοιμοι | ἕτοιμα | ||||||
References
- «ἕτοιμος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “G2092”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.