Definify.com
Definition 2025
Ἡράκλεια
Ἡράκλεια
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /iráklia/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /iráklia/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /iɾáklia/
Proper noun
Ἡράκλεια • (Hērákleia) f (genitive Ἡρακλείας); first declension
Inflection
First declension of Ἡράκλειᾰ, Ἡρακλείᾱς
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | ἡ Ἡράκλειᾰ |
| Genitive | τῆς Ἡρακλείᾱς |
| Dative | τῇ Ἡρακλείᾳ |
| Accusative | τὴν Ἡράκλειᾰν |
| Vocative | Ἡράκλειᾰ |
Derived terms
- Ἡρακλεώτης (Hērakleṓtēs)
- Ἡρακλεῶτις (Hērakleôtis)
Descendants
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,012