Definify.com
Definition 2024
ἱεραρχία
ἱεραρχία
See also: ιεραρχία
Ancient Greek
Noun
ἱεραρχίᾱ • (hierarkhíā) f (genitive ἱεραρχίᾱς); first declension
- spiritual superiority
- prelacy, prelature
- hierarchy
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἱεραρχίᾱ | τὼ ἱεραρχίᾱ | αἱ ἱεραρχῖαι | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἱεραρχίᾱς | τοῖν ἱεραρχίαιν | τῶν ἱεραρχιῶν | ||||||||||
| Dative | τῇ ἱεραρχίᾳ | τοῖν ἱεραρχίαιν | ταῖς ἱεραρχίαις | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἱεραρχίᾱν | τὼ ἱεραρχίᾱ | τᾱ̀ς ἱεραρχίᾱς | ||||||||||
| Vocative | ἱεραρχίᾱ | ἱεραρχίᾱ | ἱεραρχῖαι | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. | ||||||||||||
Related terms
- ἱεραρχέω (hierarkhéō)
- ἱεράρχης (hierárkhēs)
- ἱεραρχικός (hierarkhikós)
Descendants
Descendants
|
|