Definify.com
Definition 2024
ῥιζικός
ῥιζικός
Ancient Greek
Adjective
ῥιζικός • (rhizikós) m (feminine ῥιζική, neuter ῥιζικόν); first/second declension
- of or belonging to the root
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ῥιζικός | ῥιζική | ῥιζικόν | ῥιζικώ | ῥιζικᾱ́ | ῥιζικώ | ῥιζικοί | ῥιζικαί | ῥιζικᾰ́ | |||
| Genitive | ῥιζικοῦ | ῥιζικῆς | ῥιζικοῦ | ῥιζικοῖν | ῥιζικαῖν | ῥιζικοῖν | ῥιζικῶν | ῥιζικῶν | ῥιζικῶν | |||
| Dative | ῥιζικῷ | ῥιζικῇ | ῥιζικῷ | ῥιζικοῖν | ῥιζικαῖν | ῥιζικοῖν | ῥιζικοῖς | ῥιζικαῖς | ῥιζικοῖς | |||
| Accusative | ῥιζικόν | ῥιζικήν | ῥιζικόν | ῥιζικώ | ῥιζικᾱ́ | ῥιζικώ | ῥιζικούς | ῥιζικᾱ́ς | ῥιζικᾰ́ | |||
| Vocative | ῥιζικέ | ῥιζική | ῥιζικόν | ῥιζικώ | ῥιζικᾱ́ | ῥιζικώ | ῥιζικοί | ῥιζικαί | ῥιζικᾰ́ | |||
Descendants
- Greek: ριζικός (rizikós)
References
- ῥιζικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ῥιζικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette