Definify.com
Definition 2025
乱闘
乱闘
Japanese
| Kanji in this term | |
|---|---|
| 乱 | 闘 |
|
らん Grade: 6 |
とう Grade: S |
| on'yomi | |
Noun
乱闘 (hiragana らんとう, romaji rantō)
- fray, free-for-all, confused fighting, wild combat, melee
Verb
乱闘する (intransitive, hiragana らんとうする, romaji rantō suru)
Conjugation
Conjugation of "乱闘する" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | ||||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 乱闘し | らんとうし | rantō shi | |
| Continuative (連用形) | 乱闘し | らんとうし | rantō shi | |
| Terminal (終止形) | 乱闘する | らんとうする | rantō suru | |
| Attributive (連体形) | 乱闘する | らんとうする | rantō suru | |
| Hypothetical (仮定形) | 乱闘すれ | らんとうすれ | rantō sure | |
| Imperative (命令形) | 乱闘せよ¹ 乱闘しろ² |
らんとうせよ¹ らんとうしろ² |
rantō seyo¹ rantō shiro² |
|
| Key constructions | ||||
| Passive | 乱闘される | らんとうされる | rantō sareru | |
| Causative | 乱闘させる 乱闘さす |
らんとうさせる らんとうさす |
rantō saseru rantō sasu |
|
| Potential | 乱闘できる | らんとうできる | rantō dekiru | |
| Volitional | 乱闘しよう | らんとうしよう | rantō shiyō | |
| Negative | 乱闘しない | らんとうしない | rantō shinai | |
| Negative continuative | 乱闘せず | らんとうせず | rantō sezu | |
| Formal | 乱闘します | らんとうします | rantō shimasu | |
| Perfective | 乱闘した | らんとうした | rantō shita | |
| Conjunctive | 乱闘して | らんとうして | rantō shite | |
| Hypothetical conditional | 乱闘すれば | らんとうすれば | rantō sureba | |
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative | ||||