Definify.com
Definition 2025
清む
清む
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 清 |
| Grade: 4 |
Verb
清む (intransitive, godan conjugation, hiragana すむ, romaji sumu)
- Alternative form of 澄む
Conjugation
Conjugation of "清む" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | |||
|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 清ま | すま | suma |
| Continuative (連用形) | 清み | すみ | sumi |
| Terminal (終止形) | 清む | すむ | sumu |
| Attributive (連体形) | 清む | すむ | sumu |
| Hypothetical (仮定形) | 清め | すめ | sume |
| Imperative (命令形) | 清め | すめ | sume |
| Key constructions | |||
| Passive | 清まれる | すまれる | sumareru |
| Causative | 清ませる 清ます |
すませる すます |
sumaseru sumasu |
| Potential | 清める | すめる | sumeru |
| Volitional | 清もう | すもう | sumō |
| Negative | 清まない | すまない | sumanai |
| Negative continuative | 清まず | すまず | sumazu |
| Formal | 清みます | すみます | sumimasu |
| Perfective | 清んだ | すんだ | sunda |
| Conjunctive | 清んで | すんで | sunde |
| Hypothetical conditional | 清めば | すめば | sumeba |