Definify.com
Definition 2025
窘める
窘める
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 窘 |
|
たしな Hyōgaiji |
| kun'yomi |
Verb
窘める (transitive, ichidan conjugation, hiragana たしなめる, romaji tashinameru)
Conjugation
Conjugation of "窘める" (See Appendix:Japanese verbs.)
| Stem forms | ||||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective (未然形) | 窘め | たしなめ | tashiname | |
| Continuative (連用形) | 窘め | たしなめ | tashiname | |
| Terminal (終止形) | 窘める | たしなめる | tashinameru | |
| Attributive (連体形) | 窘める | たしなめる | tashinameru | |
| Hypothetical (仮定形) | 窘めれ | たしなめれ | tashinamere | |
| Imperative (命令形) | 窘めよ¹ 窘めろ² |
たしなめよ¹ たしなめろ² |
tashinameyo¹ tashinamero² |
|
| Key constructions | ||||
| Passive | 窘められる | たしなめられる | tashinamerareru | |
| Causative | 窘めさせる 窘めさす |
たしなめさせる たしなめさす |
tashinamesaseru tashinamesasu |
|
| Potential | 窘められる 窘めれる³ |
たしなめられる たしなめれる³ |
tashinamerareru tashinamereru³ |
|
| Volitional | 窘めよう | たしなめよう | tashinameyō | |
| Negative | 窘めない 窘めぬ 窘めん |
たしなめない たしなめぬ たしなめん |
tashinamenai tashinamenu tashinamen |
|
| Negative continuative | 窘めず | たしなめず | tashinamezu | |
| Formal | 窘めます | たしなめます | tashinamemasu | |
| Perfective | 窘めた | たしなめた | tashinameta | |
| Conjunctive | 窘めて | たしなめて | tashinamete | |
| Hypothetical conditional | 窘めれば | たしなめれば | tashinamereba | |
| ¹ Written imperative ² Spoken imperative ³ Colloquial potential | ||||