Definify.com
Definition 2025
Heino
Heino
Finnish
Etymology
A medieval variant of Henrik (“Henry”) via Middle Low German.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈheino/
- Hyphenation: Hei‧no
Proper noun
Heino
- A male given name.
- A patronymic surname.
Declension
| Inflection of Heino (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Heino | Heinot | |
| genitive | Heinon | Heinojen | |
| partitive | Heinoa | Heinoja | |
| illative | Heinoon | Heinoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Heino | Heinot | |
| accusative | nom. | Heino | Heinot |
| gen. | Heinon | ||
| genitive | Heinon | Heinojen | |
| partitive | Heinoa | Heinoja | |
| inessive | Heinossa | Heinoissa | |
| elative | Heinosta | Heinoista | |
| illative | Heinoon | Heinoihin | |
| adessive | Heinolla | Heinoilla | |
| ablative | Heinolta | Heinoilta | |
| allative | Heinolle | Heinoille | |
| essive | Heinona | Heinoina | |
| translative | Heinoksi | Heinoiksi | |
| instructive | — | Heinoin | |
| abessive | Heinotta | Heinoitta | |
| comitative | — | Heinoineen | |