Definify.com
Definition 2025
Markkula
Markkula
Finnish
Proper noun
Markkula
Declension
| Inflection of Markkula (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Markkula | Markkulat | |
| genitive | Markkulan | Markkuloiden Markkuloitten |
|
| partitive | Markkulaa | Markkuloita | |
| illative | Markkulaan | Markkuloihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Markkula | Markkulat | |
| accusative | nom. | Markkula | Markkulat |
| gen. | Markkulan | ||
| genitive | Markkulan | Markkuloiden Markkuloitten Markkulainrare |
|
| partitive | Markkulaa | Markkuloita | |
| inessive | Markkulassa | Markkuloissa | |
| elative | Markkulasta | Markkuloista | |
| illative | Markkulaan | Markkuloihin | |
| adessive | Markkulalla | Markkuloilla | |
| ablative | Markkulalta | Markkuloilta | |
| allative | Markkulalle | Markkuloille | |
| essive | Markkulana | Markkuloina | |
| translative | Markkulaksi | Markkuloiksi | |
| instructive | — | Markkuloin | |
| abessive | Markkulatta | Markkuloitta | |
| comitative | — | Markkuloineen | |