Definify.com
Webster 1913 Edition
Melpomene
Mel-pom′e-ne
,Noun.
[L., fr. Gr. [GREEK], lit., the songstress, fr. [GREEK], [GREEK], to sing.]
1.
(Class. Myth.)
The Muse of tragedy.
2.
(Astron.)
The eighteenth asteroid.
Definition 2025
Melpomené
Melpomené
Hungarian
Proper noun
Melpomené
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | Melpomené | — |
| accusative | Melpomenét | — |
| dative | Melpomenének | — |
| instrumental | Melpomenével | — |
| causal-final | Melpomenéért | — |
| translative | Melpomenévé | — |
| terminative | Melpomenéig | — |
| essive-formal | Melpomenéként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | Melpomenében | — |
| superessive | Melpomenén | — |
| adessive | Melpomenénél | — |
| illative | Melpomenébe | — |
| sublative | Melpomenére | — |
| allative | Melpomenéhez | — |
| elative | Melpomenéből | — |
| delative | Melpomenéről | — |
| ablative | Melpomenétől | — |
| Possessive forms of Melpomené | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | Melpomeném | — |
| 2nd person sing. | Melpomenéd | — |
| 3rd person sing. | Melpomenéje | — |
| 1st person plural | Melpomenénk | — |
| 2nd person plural | Melpomenétek | — |
| 3rd person plural | Melpomenéjük | — |