Esperanto

Verb

aŭdigi ‎(present aŭdigas, past aŭdigis, future aŭdigos, conditional aŭdigus, volitive aŭdigu)

1. to make heard
   • 2010, Beletra Almanako 7, page 47:

     Li eĉ ne povis aŭdigi sin en la departemento.

     He could not even make himself heard in the department.

Conjugation

Conjugation of aŭdigi present past future singular plural singular plural singular plural tense aŭdigas aŭdigis aŭdigos active participle aŭdiganta aŭdigantaj aŭdiginta aŭdigintaj aŭdigonta aŭdigontaj acc. aŭdigantan aŭdigantajn aŭdigintan aŭdigintajn aŭdigontan aŭdigontajn passive participle aŭdigata aŭdigataj aŭdigita aŭdigitaj aŭdigota aŭdigotaj acc. aŭdigatan aŭdigatajn aŭdigitan aŭdigitajn aŭdigotan aŭdigotajn nominal active participle aŭdiganto aŭdigantoj aŭdiginto aŭdigintoj aŭdigonto aŭdigontoj acc. aŭdiganton aŭdigantojn aŭdiginton aŭdigintojn aŭdigonton aŭdigontojn nominal passive participle aŭdigato aŭdigatoj aŭdigito aŭdigitoj aŭdigoto aŭdigotoj acc. aŭdigaton aŭdigatojn aŭdigiton aŭdigitojn aŭdigoton aŭdigotojn adverbial active participle aŭdigante aŭdiginte aŭdigonte adverbial passive participle aŭdigate aŭdigite aŭdigote infinitive aŭdigi imperative aŭdigu conditional aŭdigus