Home
Search
Index
Definify.com
Definition
2025
aanbreke
aanbreke
Dutch
Verb
aanbreke
(
archaic
)
singular
present
subjunctive
of
aanbreken
(when using a subclause)
Anagrams
aanbreek
,
breek aan
,
breke aan
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈaːmˌbreːkə/
Similar Results