Definify.com
Definition 2025
abacinandus
abacinandus
Latin
Participle
abacinandus m (feminine abacinanda, neuter abacinandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abacinandus | abacinanda | abacinandum | abacinandī | abacinandae | abacinanda | |
| genitive | abacinandī | abacinandae | abacinandī | abacinandōrum | abacinandārum | abacinandōrum | |
| dative | abacinandō | abacinandō | abacinandīs | ||||
| accusative | abacinandum | abacinandam | abacinandum | abacinandōs | abacinandās | abacinanda | |
| ablative | abacinandō | abacinandā | abacinandō | abacinandīs | |||
| vocative | abacinande | abacinanda | abacinandum | abacinandī | abacinandae | abacinanda | |