Definify.com
Definition 2025
abacinans
abacinans
Latin
Participle
abacināns m, f, n (genitive abacinantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abacināns | abacinantēs | abacinantia | ||
| genitive | abacinantis | abacinantium | |||
| dative | abacinantī | abacinantibus | |||
| accusative | abacinantem | abacināns | abacinantēs | abacinantia | |
| ablative | abacinante, abacinantī1 | abacinantibus | |||
| vocative | abacināns | abacinantēs | abacinantia | ||
1When used purely as an adjective.