Definify.com
Definition 2025
abalienandus
abalienandus
Latin
Participle
abaliēnandus m (feminine abaliēnanda, neuter abaliēnandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abaliēnandus | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |
| genitive | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnandī | abaliēnandōrum | abaliēnandārum | abaliēnandōrum | |
| dative | abaliēnandō | abaliēnandō | abaliēnandīs | ||||
| accusative | abaliēnandum | abaliēnandam | abaliēnandum | abaliēnandōs | abaliēnandās | abaliēnanda | |
| ablative | abaliēnandō | abaliēnandā | abaliēnandō | abaliēnandīs | |||
| vocative | abaliēnande | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |