Definify.com
Definition 2025
abbacinans
abbacinans
Latin
Participle
abbacināns m, f, n (genitive abbacinantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abbacināns | abbacinantēs | abbacinantia | ||
| genitive | abbacinantis | abbacinantium | |||
| dative | abbacinantī | abbacinantibus | |||
| accusative | abbacinantem | abbacināns | abbacinantēs | abbacinantia | |
| ablative | abbacinante, abbacinantī1 | abbacinantibus | |||
| vocative | abbacināns | abbacinantēs | abbacinantia | ||
1When used purely as an adjective.