Definify.com
Definition 2025
abdicatus
abdicatus
Latin
Participle
abdicātus m (feminine abdicāta, neuter abdicātum); first/second declension
- denied, refused, rejected, having been rejected.
- resigned, abdicated, having been resigned.
- abolished, having been abolished.
- disinherited, having been disinherited.
- renounced, having been renounced.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abdicātus | abdicāta | abdicātum | abdicātī | abdicātae | abdicāta | |
| genitive | abdicātī | abdicātae | abdicātī | abdicātōrum | abdicātārum | abdicātōrum | |
| dative | abdicātō | abdicātō | abdicātīs | ||||
| accusative | abdicātum | abdicātam | abdicātum | abdicātōs | abdicātās | abdicāta | |
| ablative | abdicātō | abdicātā | abdicātō | abdicātīs | |||
| vocative | abdicāte | abdicāta | abdicātum | abdicātī | abdicātae | abdicāta | |