Definify.com
Definition 2025
abdictus
abdictus
Latin
Participle
abdīctus m (feminine abdīcta, neuter abdīctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abdīctus | abdīcta | abdīctum | abdīctī | abdīctae | abdīcta | |
| genitive | abdīctī | abdīctae | abdīctī | abdīctōrum | abdīctārum | abdīctōrum | |
| dative | abdīctō | abdīctō | abdīctīs | ||||
| accusative | abdīctum | abdīctam | abdīctum | abdīctōs | abdīctās | abdīcta | |
| ablative | abdīctō | abdīctā | abdīctō | abdīctīs | |||
| vocative | abdīcte | abdīcta | abdīctum | abdīctī | abdīctae | abdīcta | |
References
- ABDICTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)