Definify.com
Definition 2025
abequitans
abequitans
Latin
Participle
abequitāns m, f, n (genitive abequitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abequitāns | abequitantēs | abequitantia | ||
| genitive | abequitantis | abequitantium | |||
| dative | abequitantī | abequitantibus | |||
| accusative | abequitantem | abequitāns | abequitantēs | abequitantia | |
| ablative | abequitante, abequitantī1 | abequitantibus | |||
| vocative | abequitāns | abequitantēs | abequitantia | ||
1When used purely as an adjective.