Definify.com
Definition 2025
aberrans
aberrans
Latin
Participle
aberrāns m, f, n (genitive aberrantis); third declension
- wandering, straying or deviating from
- aberring, going astray; deviating, digressing
- seeking distraction
- (by extension) making a mistake, erring
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | aberrāns | aberrantēs | aberrantia | ||
| genitive | aberrantis | aberrantium | |||
| dative | aberrantī | aberrantibus | |||
| accusative | aberrantem | aberrāns | aberrantēs | aberrantia | |
| ablative | aberrante, aberrantī1 | aberrantibus | |||
| vocative | aberrāns | aberrantēs | aberrantia | ||
1When used purely as an adjective.