Definify.com
Definition 2025
abiciens
abiciens
Latin
Participle
abiciēns m, f, n (genitive abicientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abiciēns | abicientēs | abicientia | ||
| genitive | abicientis | abicientium | |||
| dative | abicientī | abicientibus | |||
| accusative | abicientem | abiciēns | abicientēs | abicientia | |
| ablative | abicientī | abicientibus | |||
| vocative | abiciēns | abicientēs | abicientia | ||