Definify.com
Definition 2025
abiudicandus
abiudicandus
Latin
Participle
abiūdicandus m (feminine abiūdicanda, neuter abiūdicandum); first/second declension
- which is to be deprived
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abiudicandus | abiudicanda | abiudicandum | abiudicandī | abiudicandae | abiudicanda | |
| genitive | abiudicandī | abiudicandae | abiudicandī | abiudicandōrum | abiudicandārum | abiudicandōrum | |
| dative | abiudicandō | abiudicandō | abiudicandīs | ||||
| accusative | abiudicandum | abiudicandam | abiudicandum | abiudicandōs | abiudicandās | abiudicanda | |
| ablative | abiudicandō | abiudicandā | abiudicandō | abiudicandīs | |||
| vocative | abiudicande | abiudicanda | abiudicandum | abiudicandī | abiudicandae | abiudicanda | |