Definify.com
Definition 2025
abiudicans
abiudicans
Latin
Participle
abiūdicāns m, f, n (genitive abiūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abiūdicāns | abiūdicantēs | abiūdicantia | ||
| genitive | abiūdicantis | abiūdicantium | |||
| dative | abiūdicantī | abiūdicantibus | |||
| accusative | abiūdicantem | abiūdicāns | abiūdicantēs | abiūdicantia | |
| ablative | abiūdicante, abiūdicantī1 | abiūdicantibus | |||
| vocative | abiūdicāns | abiūdicantēs | abiūdicantia | ||
1When used purely as an adjective.