Definify.com
Definition 2025
abiugaturus
abiugaturus
Latin
Participle
abiugātūrus m (feminine abiugātūra, neuter abiugātūrum); first/second declension
- about to remove
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abiugaturus | abiugatura | abiugaturum | abiugaturī | abiugaturae | abiugatura | |
| genitive | abiugaturī | abiugaturae | abiugaturī | abiugaturōrum | abiugaturārum | abiugaturōrum | |
| dative | abiugaturō | abiugaturō | abiugaturīs | ||||
| accusative | abiugaturum | abiugaturam | abiugaturum | abiugaturōs | abiugaturās | abiugatura | |
| ablative | abiugaturō | abiugaturā | abiugaturō | abiugaturīs | |||
| vocative | abiugature | abiugatura | abiugaturum | abiugaturī | abiugaturae | abiugatura | |