Definify.com
Definition 2025
abiunctus
abiunctus
Latin
Participle
abiūnctus m (feminine abiūncta, neuter abiūnctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | abiūnctus | abiūncta | abiūnctum | abiūnctī | abiūnctae | abiūncta | |
| genitive | abiūnctī | abiūnctae | abiūnctī | abiūnctōrum | abiūnctārum | abiūnctōrum | |
| dative | abiūnctō | abiūnctō | abiūnctīs | ||||
| accusative | abiūnctum | abiūnctam | abiūnctum | abiūnctōs | abiūnctās | abiūncta | |
| ablative | abiūnctō | abiūnctā | abiūnctō | abiūnctīs | |||
| vocative | abiūncte | abiūncta | abiūnctum | abiūnctī | abiūnctae | abiūncta | |