Definify.com
Definition 2025
abjugans
abjugans
Latin
Participle
abjugāns m, f, n (genitive abjugantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abjugāns | abjugantēs | abjugantia | ||
| genitive | abjugantis | abjugantium | |||
| dative | abjugantī | abjugantibus | |||
| accusative | abjugantem | abjugāns | abjugantēs | abjugantia | |
| ablative | abjugante, abjugantī1 | abjugantibus | |||
| vocative | abjugāns | abjugantēs | abjugantia | ||
1When used purely as an adjective.