Definify.com
Definition 2025
abripiens
abripiens
Latin
Participle
abripiēns m, f, n (genitive abripientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | abripiēns | abripientēs | abripientia | ||
| genitive | abripientis | abripientium | |||
| dative | abripientī | abripientibus | |||
| accusative | abripientem | abripiēns | abripientēs | abripientia | |
| ablative | abripiente, abripientī1 | abripientibus | |||
| vocative | abripiēns | abripientēs | abripientia | ||
1When used purely as an adjective.