Definify.com
Definition 2025
accanturus
accanturus
Latin
Participle
accantūrus m (feminine accantūra, neuter accantūrum); first/second declension
- about to sing
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accantūrus | accantūra | accantūrum | accantūrī | accantūrae | accantūra | |
| genitive | accantūrī | accantūrae | accantūrī | accantūrōrum | accantūrārum | accantūrōrum | |
| dative | accantūrō | accantūrō | accantūrīs | ||||
| accusative | accantūrum | accantūram | accantūrum | accantūrōs | accantūrās | accantūra | |
| ablative | accantūrō | accantūrā | accantūrō | accantūrīs | |||
| vocative | accantūre | accantūra | accantūrum | accantūrī | accantūrae | accantūra | |