Definify.com
Definition 2025
acclamandus
acclamandus
Latin
Participle
acclāmandus m (feminine acclāmanda, neuter acclāmandum); first/second declension
- which is to be exclaimed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | acclāmandus | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda | |
| genitive | acclāmandī | acclāmandae | acclāmandī | acclāmandōrum | acclāmandārum | acclāmandōrum | |
| dative | acclāmandō | acclāmandō | acclāmandīs | ||||
| accusative | acclāmandum | acclāmandam | acclāmandum | acclāmandōs | acclāmandās | acclāmanda | |
| ablative | acclāmandō | acclāmandā | acclāmandō | acclāmandīs | |||
| vocative | acclāmande | acclāmanda | acclāmandum | acclāmandī | acclāmandae | acclāmanda | |