Definify.com
Definition 2025
acclamans
acclamans
Latin
Participle
acclāmāns m, f, n (genitive acclāmantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | acclāmāns | acclāmantēs | acclāmantia | ||
| genitive | acclāmantis | acclāmantium | |||
| dative | acclāmantī | acclāmantibus | |||
| accusative | acclāmantem | acclāmāns | acclāmantēs | acclāmantia | |
| ablative | acclāmante, acclāmantī1 | acclāmantibus | |||
| vocative | acclāmāns | acclāmantēs | acclāmantia | ||
1When used purely as an adjective.