Definify.com
Definition 2025
accusitandus
accusitandus
Latin
Participle
accūsitandus m (feminine accūsitanda, neuter accūsitandum); first/second declension
- which is to be accused
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | accūsitandus | accūsitanda | accūsitandum | accūsitandī | accūsitandae | accūsitanda | |
| genitive | accūsitandī | accūsitandae | accūsitandī | accūsitandōrum | accūsitandārum | accūsitandōrum | |
| dative | accūsitandō | accūsitandō | accūsitandīs | ||||
| accusative | accūsitandum | accūsitandam | accūsitandum | accūsitandōs | accūsitandās | accūsitanda | |
| ablative | accūsitandō | accūsitandā | accūsitandō | accūsitandīs | |||
| vocative | accūsitande | accūsitanda | accūsitandum | accūsitandī | accūsitandae | accūsitanda | |