Definify.com
Definition 2025
actuaturus
actuaturus
Latin
Participle
āctuātūrus m (feminine āctuātūra, neuter āctuātūrum); first/second declension
- about to actuate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | āctuātūrus | āctuātūra | āctuātūrum | āctuātūrī | āctuātūrae | āctuātūra | |
| genitive | āctuātūrī | āctuātūrae | āctuātūrī | āctuātūrōrum | āctuātūrārum | āctuātūrōrum | |
| dative | āctuātūrō | āctuātūrō | āctuātūrīs | ||||
| accusative | āctuātūrum | āctuātūram | āctuātūrum | āctuātūrōs | āctuātūrās | āctuātūra | |
| ablative | āctuātūrō | āctuātūrā | āctuātūrō | āctuātūrīs | |||
| vocative | āctuātūre | āctuātūra | āctuātūrum | āctuātūrī | āctuātūrae | āctuātūra | |