Definify.com
Definition 2025
adauctans
adauctans
Latin
Participle
adauctāns m, f, n (genitive adauctantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | adauctāns | adauctantēs | adauctantia | ||
| genitive | adauctantis | adauctantium | |||
| dative | adauctantī | adauctantibus | |||
| accusative | adauctantem | adauctāns | adauctantēs | adauctantia | |
| ablative | adauctante, adauctantī1 | adauctantibus | |||
| vocative | adauctāns | adauctantēs | adauctantia | ||
1When used purely as an adjective.